Logo

Δ. Μπουραντάς: Η κοινωνική κουλτούρα ως εμπόδιο κοινωνικής ευημερίας

Του Δημήτρη Μπουραντά

Ο πυρήνας της κοινωνικής κουλτούρας συνίσταται σε ένα σύνολο κοινώς ενστερνισμένων αξιών από τα μέλη της κοινωνίας. Οι αξίες αφορούν επιθυμητά αποτελέσματα, όπως για παράδειγμα η ευημερία, η ειρήνη και η ασφάλεια, καθώς και τα επιθυμητά μέσα για την επίτευξή τους, όπως η δικαιοσύνη, η δημοκρατία, η αριστεία, ο σεβασμός στους νόμους, η αλληλεγγύη, η συναίνεση, η συνεργασία. Οι κοινώς ενστερνισμένες αξίες προσδιορίζουν ισχυρώς τις επιλογές και τις συμπεριφορές των ατόμων, των ομάδων και των οργανισμών και μέσω αυτών την ποιότητα της δημοκρατίας, την κοινωνική συνοχή και ευημερία. Στη χώρα μας, ενώ διαθέτουμε εξαιρετικούς φυσικούς πόρους και υψηλό επίπεδο ανθρώπινου δυναμικού, πάσχουμε από ένα έλλειμμα κοινωνικής κουλτούρας που αποτελεί σημαντικό εμπόδιο στην πρόοδο, την ανάπτυξη, τη διεθνή ανταγωνιστικότητα, την κοινωνική συνοχή και ευημερία.

Σύμφωνα με την πλέον αξιόπιστη παγκοσμίως έρευνα που σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και συμμετείχαν ερευνητές από 62 χώρες (από την Ελλάδα ο γράφων και η καθηγήτρια Ν. Παπαλεξανδρή – ΟΠΑ) διαπιστώνεται ότι η χώρα μας υστερεί πολύ σε τέσσερα ιδιαίτερα κρίσιμα στοιχεία ή διαστάσεις της κοινωνικής κουλτούρας.

Το πρώτο στοιχείο είναι η κυριαρχία του «ατομικού» (individualism) έναντι του «συλλογικού» (collectivism). Στην κατάταξη των εξήντα δύο χωρών, η Ελλάδα βρίσκεται τελευταία σε ό,τι αφορά την αξία της «συλλογικότητας». Αυτό έχει ως συνέπεια την έλλειψη συνεργασίας, συναίνεσης και συνέργειας σε όλους τους τομείς όπως επιχειρήσεις, συνεταιρισμοί, δημόσιοι οργανισμοί και βεβαίως στην πολιτική. Ετσι εξηγείται η κυριαρχία των ανταγωνιστικών συμπεριφορών που έχουν ως στόχο το ατομικό συμφέρον ανεξαρτήτως του «κοινού καλού» κατά τον Αριστοτέλη. Αυτό εξηγεί το γιατί δεν έχουμε ανεπτυγμένες συνεταιριστικές επιχειρήσεις ή την έλλειψη στρατηγικών συμμαχιών μεταξύ ιδιωτικών επιχειρήσεων ώστε να αντιμετωπισθεί το μειονέκτημα του μικρού μεγέθους. Αυτό εξηγεί την πόλωση και την έλλειψη συνεννόησης και συναίνεσης μεταξύ των πολιτικών κομμάτων. Αυτό εξηγεί το ισχυρό ενδιαφέρον για τον «ατομικό χώρο» και την αδιαφορία για τον «δημόσιο».

Δείτε περισσότερα εδώ.

 

Designed by Xenia Mamakou